خیابان استقلال از دیدنی‌ترین نقاط در استانبوله که با پیاده‌روی در طول اون با تاریخ، فرهنگ و سنت‌های مردم ترکیه آشنا خواهید شد.
یادگارهای تاریخی، فروشگاه‌های مواد غذایی و گالری‌های هنری در این خیابان راه رو برای آشنایی گردشگران با تاریخ و فرهنگ مردم این کشور باز می‌کنه.
معماری برخی ساختمان‌های خیابان استقلال مربوط به دوره حکومت عثمانیان در این کشور هستش و نمونه‌هایی از هنر معماری سنتی ترکیه، معماری ملی، هنر نوین و معماری مدرن از قرن‌های 19 و 20 میلادی در این خیابان دیده میشه.
برج گالاتا در انتهای مسیر خیابان استقلال رو به‌عنوان یکی از معروف‌ترین نشانه‌های تاریخی این خیابان می‌شناسن. بسیاری از فروشگاه‌های این خیابان برخلاف سایر مناطق استانبول تا پاسی از شب باز هستن و زندگی در این خیابان در جریانه.
خیابان استقلال در طول سالیان دراز فرازونشیب زیادی از سر گذرانده و زمان زیادی از بازسازی اون برای تردد گردشگران نمی‌گذره. در واقع این خیابان در گذشته در بازه‌هایی از زمان محل زندگی اشراف و طبقه مرفه اجتماعی بوده و در زمان‌هایی نیز محبوب نبوده. از خیابان استقلال با نام جاده استقلال هم یاد می‌کنن و تاریخچه اون به زمان حکومت (عبدالعزیز) پادشاه عثمانی، در قرن نوزدهم میلادی بر میگرده.
در حقیقت رونق خیابان استقلال و گسترش تجارت در اون از زمان پادشاهی عبدالعزیز اتفاق افتاد. این حاکم اصلاحات زیادی در بخش‌های دیگر استانبول هم انجام داد. در زمان حکومت عبدالعزیز خیابان استقلال رو با نام (جاده کبیر) یا (خیابان بزرگ پرا) می‌شناختن این نام در اصل فرانسوی بوده و در زبان فرانسه «Grand Rue De Pera» گفته می‌شد و روشنفکران زیادی برای هم‌اندیشی و گپ و گفت روزانه به کافه‌های این خیابان می‌رفتن.
با شروع موج روشنفکری در قرن نوزدهم در نقاط مختلف اروپا، خیابان استقلال نیز تحت‌تاثیر تفکر مدرن اروپایی قرار گرفت و با پیروی از الگوهای متداول در معماری هنری پاریس، این خیابان لقب خیابان فرانسوی گرفت. بسیاری از مغازه‌ها و کلیساهای خیابان استقلال هم در اختیار مهاجران دیگر بخش‌های اروپا از جمله یونان قرار گرفتن.
نام استقلال رو در تاریخ 29 اکتبر سال 1923 میلادی و با تبدیل نظام سلطنتی به جمهوری در ترکیه، روی این خیابان گذاشتن.
پنج سال بعد یعنی در سال 1928 میلادی به دستور آتاتورک و به‌منظور حفظ یاد و خاطره مبارزان شجاع ترکیه، مجسمه استقلال یا تندیس یادبود جمهوریت رو هم در میدان تکسیم و نزدیک به ورودی جاده استقلال نصب کردن.
در سال 1955 میلادی و در ماه سپتامبر با اوج‌گیری شورش‌های ضد یونانیان در استانبول، مخالفان مغازه‌ها و مراکز فرهنگی در این خیابان رو به آتش کشیدن و ساکنان اصیل خیابان استقلال این منطقه رو ترک کردن.
تا پایان دهه 1980 میلادی دیگر خبری از مغازه ها، بوتیک‌ها و گالری‌های هنری در خیابان استقلال نبود و مهاجران با فرهنگ و رسوم متفاوت در این منطقه ساکن شده بودن. با شروع دهه 1990 میلادی روند بازسازی و رسیدگی به بناهای تاریخی و فروشگاه‌ها آغاز شد.
پیاده روها و ساختمان‌های هنری و تاریخی کاملا بازسازی شدن. طولی نکشید که خیابان استقلال به یکی از زیباترین مراکز گردشگری در استانبول تبدیل شد و گالری‌های هنری، کتابفروشی‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها، فروشگاه‌های برندهای معتبر، سالن‌های تئاتر و هتل‌های متنوع در اون آغاز به فعالیت کردن. در حال حاضر در طول سال، جشن‌ها و گردهمایی‌های متنوعی به مناسبت‌های مختلف در این خیابان برگزار میشه.
امروزه به‌جز یک خط تراموا، هیچ وسیله نقلیه دیگری در خیابان استقلال رفت و آمد نمی‌کنه و کف اون سنگ‌فرش هست.
گر‌چه در طول سال‌های اخیر حوادثی مانند حمله انتحاری در سال 2016 میلادی و جنبش اعتراضی مردم ترکیه در سال 2013 در این خیابان به وقوع پیوست، اما استقبال از این خیابان تماشایی میان گردشگران هنوز بالاست و پیاده‌روی در اون و صرف فنجانی چای یا قهوه در کافه‌های خیابان استقلال برای گردشگران جذابه. از انتخاب نام استقلال برای این خیابان حدود یک قرن می‌گذره، این خیابان میان گردشگران خارجی شهرت بالایی داره.
یادگارهای تاریخی، فروشگاه‌های مواد غذایی و گالری‌های هنری در این خیابان راه رو برای آشنایی گردشگران با تاریخ و فرهنگ مردم این کشور باز می‌کنه.
معماری برخی ساختمان‌های خیابان استقلال مربوط به دوره حکومت عثمانیان در این کشور هستش و نمونه‌هایی از هنر معماری سنتی ترکیه، معماری ملی، هنر نوین و معماری مدرن از قرن‌های 19 و 20 میلادی در این خیابان دیده میشه.
برج گالاتا در انتهای مسیر خیابان استقلال رو به‌عنوان یکی از معروف‌ترین نشانه‌های تاریخی این خیابان می‌شناسن. بسیاری از فروشگاه‌های این خیابان برخلاف سایر مناطق استانبول تا پاسی از شب باز هستن و زندگی در این خیابان در جریانه.
خیابان استقلال در طول سالیان دراز فرازونشیب زیادی از سر گذرانده و زمان زیادی از بازسازی اون برای تردد گردشگران نمی‌گذره. در واقع این خیابان در گذشته در بازه‌هایی از زمان محل زندگی اشراف و طبقه مرفه اجتماعی بوده و در زمان‌هایی نیز محبوب نبوده. از خیابان استقلال با نام جاده استقلال هم یاد می‌کنن و تاریخچه اون به زمان حکومت (عبدالعزیز) پادشاه عثمانی، در قرن نوزدهم میلادی بر میگرده.
در حقیقت رونق خیابان استقلال و گسترش تجارت در اون از زمان پادشاهی عبدالعزیز اتفاق افتاد. این حاکم اصلاحات زیادی در بخش‌های دیگر استانبول هم انجام داد. در زمان حکومت عبدالعزیز خیابان استقلال رو با نام (جاده کبیر) یا (خیابان بزرگ پرا) می‌شناختن این نام در اصل فرانسوی بوده و در زبان فرانسه «Grand Rue De Pera» گفته می‌شد و روشنفکران زیادی برای هم‌اندیشی و گپ و گفت روزانه به کافه‌های این خیابان می‌رفتن.
با شروع موج روشنفکری در قرن نوزدهم در نقاط مختلف اروپا، خیابان استقلال نیز تحت‌تاثیر تفکر مدرن اروپایی قرار گرفت و با پیروی از الگوهای متداول در معماری هنری پاریس، این خیابان لقب خیابان فرانسوی گرفت. بسیاری از مغازه‌ها و کلیساهای خیابان استقلال هم در اختیار مهاجران دیگر بخش‌های اروپا از جمله یونان قرار گرفتن.
نام استقلال رو در تاریخ 29 اکتبر سال 1923 میلادی و با تبدیل نظام سلطنتی به جمهوری در ترکیه، روی این خیابان گذاشتن.
پنج سال بعد یعنی در سال 1928 میلادی به دستور آتاتورک و به‌منظور حفظ یاد و خاطره مبارزان شجاع ترکیه، مجسمه استقلال یا تندیس یادبود جمهوریت رو هم در میدان تکسیم و نزدیک به ورودی جاده استقلال نصب کردن.
در سال 1955 میلادی و در ماه سپتامبر با اوج‌گیری شورش‌های ضد یونانیان در استانبول، مخالفان مغازه‌ها و مراکز فرهنگی در این خیابان رو به آتش کشیدن و ساکنان اصیل خیابان استقلال این منطقه رو ترک کردن.
تا پایان دهه 1980 میلادی دیگر خبری از مغازه ها، بوتیک‌ها و گالری‌های هنری در خیابان استقلال نبود و مهاجران با فرهنگ و رسوم متفاوت در این منطقه ساکن شده بودن. با شروع دهه 1990 میلادی روند بازسازی و رسیدگی به بناهای تاریخی و فروشگاه‌ها آغاز شد.
پیاده روها و ساختمان‌های هنری و تاریخی کاملا بازسازی شدن. طولی نکشید که خیابان استقلال به یکی از زیباترین مراکز گردشگری در استانبول تبدیل شد و گالری‌های هنری، کتابفروشی‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها، فروشگاه‌های برندهای معتبر، سالن‌های تئاتر و هتل‌های متنوع در اون آغاز به فعالیت کردن. در حال حاضر در طول سال، جشن‌ها و گردهمایی‌های متنوعی به مناسبت‌های مختلف در این خیابان برگزار میشه.
امروزه به‌جز یک خط تراموا، هیچ وسیله نقلیه دیگری در خیابان استقلال رفت و آمد نمی‌کنه و کف اون سنگ‌فرش هست.
گر‌چه در طول سال‌های اخیر حوادثی مانند حمله انتحاری در سال 2016 میلادی و جنبش اعتراضی مردم ترکیه در سال 2013 در این خیابان به وقوع پیوست، اما استقبال از این خیابان تماشایی میان گردشگران هنوز بالاست و پیاده‌روی در اون و صرف فنجانی چای یا قهوه در کافه‌های خیابان استقلال برای گردشگران جذابه. از انتخاب نام استقلال برای این خیابان حدود یک قرن می‌گذره، این خیابان میان گردشگران خارجی شهرت بالایی داره.